วัตถุประสงค์ของการศึกษาเรื่องนี้คือ ต้องการที่จะศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างสถานภาพสตรีกับภาวะเจริญพันธ์ ทั้งนี้เพื่อเป็นการขยายความรู้และหาคำอธิบายให้การภาวะเจริญพันธ์ยิ่งขึ้น สถานภาพสตรีเป็นปรากฏการทางสังคมศาสตร์อย่างหนึ่งซึ่งแสดงให้เห็นถึงบทบาทพฤติกรรมของสตรีอันกำหนดโดยเงื่อนไขทางด้านเศรษฐกิจ สังคมและวัฒนธรรมในสังคม พบว่าภาวะเจริญพันธ์ของผู้หญิง ต.ท่าช้างสูงกว่าผู้หญิงกรุงเทพมาก และใน ต.ท่าช้างสตรีไทยมุสลิมมีภาวะเจริญพันธ์สูงกว่าสตรีไทยพุทธ เนื่องมาจากสตรีไทยมุสลิมเริ่มต้นแต่งงานตั้งแต่อายุน้อยกว่าสตรีไทยพุทธแต่ก็มีแนวโน้มหยุดการเจริญพันธ์ก่อน แต่ก็ยังคงมีบุตรไปเรื่อยๆ ใช้วิธีการคุมกำเนิดน้อยมากเมื่อเปรียบเทียบกับสตรีในกรุงเทพฯ สตรีไทยพุทธเคยใช้วิธีคุมกำเนิดสูงกว่าสตรีไทยมุสลิม ใช้วิธีการคุมกำเนิดเพื่อหยุดการเจริญพันธ์มากกว่าการใช้เพื่อเว้นช่วงระยะการมีบุตร

สตรีในกรุงเทพมีสถานภาพสูงกว่าสตรีที่ ต.ท่าช้าง ซึ่งวัดจากการศึกษา อำนาจในการตัดสินใจของภรรยา และการหลุดพ้นจากสภาพการเป็นภรรยาแบบดั้งเดิม ใน ต.ท่าช้าง สตรีไทยพุทธมีสถานภาพที่สูงกว่าสตรีไทยมุสลิม อิทธิพลของศาสนาต่อสถานภาพสตรีมีอยู่ในเฉพาะในกลุ่มที่มีการศึกษาน้อยเท่านั้น การประกอบอาชีพมีผลต่อสภาวะเจริญพันธ์ แต่ใน ต.ท่าช้างสตรีที่ไม่ทำงานหรือเป็นแม่บ้านมีภาวะเจริญพันธ์ที่ใกล้เคียงกับสตรีในกลุ่มอาชีพอื่นๆ เพราะในชนบทการทำงานนอกบ้านไม่ทำให้สตรีต้องมีบทบาทขัดแย้งกับการมีบุตรและการทำงานนอกบ้านก็มิได้บังคับให้สตรีมีภาระหน้าที่รับผิดชอบอย่างใหม่ขึ้นมาก

ด้านทัศนคติ พบว่าความสัมพันธ์อย่างใกล้ชิดต่อภาวะเจริญพันธ์ไม่ว่าจะคุมตัวแปรในเรื่องการคุมกำเนิดหรือไม่ก็ตาม พบว่าสตรีที่ไม่มีบุตรหรือบุตรน้อยมีทัศนคติที่ทันสมัยเกี่ยวกับการเป็นภรรยาที่ดี ส่วนสตรีที่มีบุตรมากติดอยู่กับการเป็นภรรยาแบบดั้งเดิม