คณะผู้วิจัยได้ศึกษาตัวอย่างใน อ. จะนะ จ.สงขลา เกี่ยวกับภาวะเจริญพันธุ์สะสมจากอดีตและปัจจุบัน สัดส่วนการตายของทารกและเด็ก และเจตคติของจำนวนบุตรที่ต้องการ

ผลการศึกษาพบว่าภาวะเจริญพันธุ์ในปัจจุบัน และภาวะเจริญพันธุ์สะสมของสตรีไทยพุทธต่ำกว่าสตรีไทยมุสลิม แม้จะพิจารณาลักษณะทางประชากร สังคม และเศรษฐกิจ ที่มีระดับเท่ากัน สตรีไทยพุทธมีความรู้และยอมรับการวางแผนครอบครัวมากกว่าสตรีมุสลิม และนิยมใช้วิธีพื้นบ้านที่มีประสิทธิภาพต่ำกว่าแต่ทั้งสองกลุ่มนิยมใช้วิธีหลั่งนอกช่องคลอดเหมือนกัน

จากผลการศึกษาดูเหมือนว่าศาสนาจะมีอิทธิพลต่อภาวะเจริญพันธุ์ เพราะผลการศึกษาแสดงให้เห็นว่า สตรีไทยพุทธมีภาวะเจริญพันธุ์ต่ำกว่าสตรีมุสลิม ซึ่งตรงกันข้ามกับการศึกษาของ จารุวรรณ  เหมะธร (2522) ผู้วิจัยได้ให้ข้อเสนอว่า ควรมีการศึกษาภาวะเจริญพันธุ์ของสตรีไทยมุสลิมในชุมชนอื่น รวมถึงการศึกษาปัจจัยทางด้านสังคมและวัฒนธรรมที่มีต่อการยอมรับการวางแผนงานด้านประชากร และการให้บริการสาธารณสุข และการวางแผนครอบครัวเพื่อเพิ่มจำนวนผู้รับบริการและให้ประชาชนมีความรู้ความเข้าใจในเรื่องเหล่านี้มากยิ่งขึ้น (บุษบง ชัยเจริญวัฒนา, 2531, หน้า 31)