การศึกษาถึงผลกระทบจากโครงการควบคุมกามโรคของจังหวัดสงขลาที่มีต่อผู้หญิงอาชีพพิเศษ ทำให้ทราบข้อเท็จจริงหลายประการ กล่าวคือ หญิงอาชีพพิเศษจะต้องปฏิบัติตามคำสั่งของเจ้าของแหล่งแพร่ ถ้าหากเจ้าของแหล่งแพร่ให้ความร่วมมือกับฝ่ายราชการมากเพียงใด ความถี่ในการเข้ามาตรวจกามโรคของหญิงอาชีพพิเศษก็มีมากขึ้นเพียงนั้น

แต่อย่างไรก็ตาม สถานบริการที่แอบแฝงในรูปของร้านอาหารไม่ให้ความร่วมมือเจ้าหน้าที่เท่าที่ควร และทางการก็ยังไม่สามารถเข้าไปดำเนินการได้อย่างเต็มที่ ด้วยมีข้อจำกัดในการตีความตามกฎหมาย ดังนั้นสถานบริการที่แอบแฝงอยู่เหล่านี้จึงเป็นแหล่งแพร่เชื้อที่สำคัญที่สุด  (บุษบง ชัยเจริญวัฒนา, 2531, หน้า 13)