การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยกึ่งทดลอง เพื่อเปรียบเทียบคะแนนความรักความผูกพันระหว่างมารดาและทารก ของมารดาวัยรุ่นครรภ์แรก ระหว่างกลุ่มที่ไดรับโปรแกรมส่งเสริมปฏิสัมพันธ์ระหว่างมารดาและทารกกลุ่มควบคุม ในโรงพยาบาลมหาราชนครศรีธรรมราช โดยการเลือกกลุ่มตัวอย่างเฉพาะเจาะจง ได้กลุ่มตัวอย่างในกลุ่มทดลอง 30 ราย กลุ่มควบคุม 30 ราย เก็บข้อมูลโดยใช้แบบบันทึกข้อมูลส่วนบุคคลและแบบประเมินความรักความผูกพันระหว่างมารดาและทารก  เก็บข้อมูลโดยผู้วิจัยก่อนเริ่มทำการทดลองในวันแรกทั้งสองกกลุ่ม จากนั้นมารดาวัยรุ่นในกลุ่มควบคุมได้รับการพยาบาลตามปกติ ส่วนมารดาวัยรุ่นในกลุ่มทดลองได้รับการพยาบาลตามปกติร่วมกับโปรแกรมส่งเสริมปฏิสัมพันธ์ระหว่างมารดาและทารกอย่างน้อย 60 นาทีภายใน 24 ชั่วโมงหลังคลอด และติดตามทบทวนซ้ำภายใจ 48 ชั่วโมง หลังสิ้นสุดการทดลองในวันที่ 2 ได้ทำการเก็บข้อมูลจากมารดาวัยรุ่นทั้งสองกลุ่ม ผลการวิจัยพบว่า มารดาวัยรุ่นในกลุ่มควบคุมมีคะแนนเฉลี่ยความรักความผูกพันระหว่างมารดาและทารกหลังการทดลองสูงกว่าก่นการทดลอง  มารดาวัยรุ่นในกลุ่มทดลองมีคะแนนเฉลี่ยความรักความผูกพันระหว่างมารดาและทารกหลังการทดลองสูงกว่าก่อนการทดลอง  ก่อนการทดลอง กลุ่มควบคุมมีคะแนนเฉลี่ยความรักความผูกพันระหว่างมารดาและทารกสูงกว่ากลุ่มทดลอง หลังการทดลอง กลุ่มทดลองมีคะแนนเฉลี่ยความรักความผูกพันระหว่างมารดาและทารกสูงกว่ากลุ่มควบคุม  กลุ่มทดลองมีค่าเฉลี่ยของความแตกต่างของความรักความผูกพันระหว่างมารดาและทารกสูงกว่ากลุ่มควบคุม ผลการวิจัยสนับสนุนให้พยาบาลใช้โปรแกรมส่งเสริมปฏิสัมพันธ์ระหว่างมารดาและทารกแก่มารดาวัยรุ่นในหอผู้ป่วยหลังคลอด ทั้งนี้เพื่อเป็นการสร้างเสริมความรักความผูกพันระหว่างมารดาและทารกได้ทางหนึ่ง (ธีรยา เนาวโคอักษร, 2557)