การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงบรรยาย มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาศักยภาพขอสามีในการสร้างเสริมสุขภาพภรรยาระหว่างตั้งครรภ์ และศึกษาอำนาจการทำนายของปัจจัยพื้นฐานได้แก่ ปัจจัยส่วนบุคคลของสามี ปัจจัยด้านครอบครัว และปัจจัยกรอบแนวคิดการดูแลบุคคลที่ต้องพึ่งพิงของโอเร็ม เป็นแนวทางการศึกษากลุ่มตัวอย่างคัดเลือกแบบเฉพาะเจาะจง โดยเลือกสามีที่ภรรยากำลังตั้งครรภ์และมาใช้บริการฝากครรภ์ ณ สถานบริการที่แผนกฝากครรภ์ จำนวน 220 ราย เครื่องมือที่ใช้ในการประกอบด้วยแบบบันทึกข้อมูลพื้นฐานซึ่งครอบคลุมปัจจัยส่วนบุคคลของสามี ปัจจัยด้านครอบครัว และปัจจัยด้านภรรยาและแบบวัดศักยภาพของสามีในการสร้างสุขภาพภรรยาระหว่างตั้งครรภ์ ผลการศึกษาพบว่า 1) ศักยภาพของสามีในการสร้างเสริมสุขภาพภรรยาระหว่างตั้งครรภ์โดยรวมมีค่าเฉลี่ย 4.37 โดยคะแนนด้านการเอาใจใส่ดูแล การตระหนักในคุณค่าของการดูแล และควบคุมตนเองเพื่อสร้างเสริมสุขภาพภรรยาระหว่างตั้งครรภ์ เฉลี่ย 4.48 คะแนน ด้านความเข้าใจและการเห็นคุณค่าตนเองในการสร้างเสริมสุขภาพภรรยาระหว่างตั้งครรภ์ เฉลี่ย 4.36 คะแนน ด้านการพิจารณา และการตัดสินใจเกี่ยวกับการปฏิบัติ เฉลี่ย 4.33 คะแนน และด้านทักษะและความเข้าใจในการปฏิบัติกิจกรรมเพื่อสร้างเสริมสุขภาพภรรยาระหว่างตั้งครรภ์ เฉลี่ย 3.99 คะแนน โดยมีค่าคะแนนด้านการเอาใจใส่ดูแล ตระหนักในคุณค่าของการดูแล และควบคุมตนเองเพื่อการสร้างเสริมสุขภาพภรรยาระหว่างตั้งครรภ์สูงสุด และมีค่าคะแนนด้านทักษะและความพอใจในการปฏิบัติกิจกรรมเพื่อสร้างเสริมสุขภาพภรรยาระหว่างตั้งครรภ์  2) ปัจจัยที่สามารถทำนายศักยภาพของสามีในการสร้างเสริมสุขภาพภรรยาระหว่างตั้งครรภ์ได้อย่างมีนัยยะสำคัญทางสถิติ คือ ระดับกาศึกษาของสามี โดยสามารถทำนายความแปรปรวนของศักยภาพของสามีการสร้างเสริมสุขภาพระหว่างตั้งครรภ์ได้ร้อยละ 

ผลการศึกษาครั้งสนับสนุนแนวทางการพยาบาลเพื่อพัฒนาศักยภาพของผู้ดูแล โดยเฉพาะกลุ่มสตรีที่มีบทบาทในการสร้างเสริมสุขภาพภรรยาระหว่างตั้งครรภ์ ด้วยการจัดระบบการพยาบาลทำคำนึงถึงพื้นฐานการศึกษาของผู้ดูแลดังกล่าว