การวิจัยความสัมพันธ์ระหว่างการเปิดรับสื่อเกี่ยวกับโรคเอดส์กับความรู้ ทัศนคติและพฤติกรรมในการป้องกันโรคเอดส์ของหญิงโสเภณี กรณีศึกษาที่หน่วยควบคุมกามโรค อ.หาดใหญ่ ศูนย์กามโรคเขต 12 สงขลาที่จัดทำขึ้นในครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์ที่จะศึกษาถึงสื่อที่เหมาะสมในการให้ความรู้เกี่ยวกับโรคเอดส์แก่หญิงโสเภณีที่ผู้หญิงที่ผู้วิจัยทำการศึกษา เพื่อที่จะได้นำผลวิจัยไปใช้ในการรณรงค์ใช้สื่อให้มีประสิทธิภาพกับกลุ่มเป้าหมาย ซึ่งเป็นกลุ่มที่มีความเสี่ยงต่อการเป็นโรคเอดส์สูง  อีกทั้งยังเป็นกลุ่มสำคัญในการแพร่เชื้อเอดส์อันเป็นโรคร้ายไปยังคนอื่นๆ ในสังคม

สื่อที่ทำการศึกษาในครั้งนี้ได้แก่ สื่อบุคคลคือบุคลากรทางการแพทย์เป็นประจำอยู่ที่หน่วยควบคุมกามโรค อ.หาดใหญ่ และสื่อเฉพาะกิจที่ผลิตโดยกระทรวงสาธารณสุข ได้แก่ โปสเตอร์ แผ่นพับ และสติกเกอร์ ซึ่งมีอยู่หน่วยควบคุมกามโรค ผลวิจัยดังต่อไปนี้

      1. ประชากรกลุ่มตัวอย่างเคยเห็นและจำข้อความบนสื่อสติกเกอร์มากที่สุด รองลงมาได้แก่สื่อโปสเตอร์สื่อแผ่นพับ ตามลำดับ

      2. ประชากรกลุ่มตัวอย่างเคยอ่านและมีความเข้าใจต่อข้อความสื่อโปสเตอร์มากที่สุด รองลงมาได้แก่สื่อสติกเกอร์และสื่อแผ่นพับตามลำดับ

      3. ประชากรตัวอย่างตอบว่าหากไม่เข้าใจข้อความหรือความหมายในสื่อเฉพาะกิจจะสอบถามแพทย์/พยาบาล/เจ้าหน้าที่ประจำศูนย์มากที่สุด

      4. ประชากรกลุ่มตัวอย่างไม่ค่อยได้รับแจกสื่อเฉพาะกิจใดๆ จากศูนย์

      5. รายได้ของหญิงโสเภณีมีความสัมพันธ์กับการเปิดรับข่าวสารเกี่ยวกับเอดส์

      6. ระดับการศึกษาของหญิงโสเภณีมีความสัมพันธ์กับการเปิดรับข่าวสารเกี่ยวกับโรคเอดส์

      7. โสเภณีที่มีการเปิดรับข่าวสารเกี่ยวกับโรคเอดส์จากสื่อเฉพาะกิจ จะมีความรู้ในการป้องกันโรคเอดส์จะมีทัศนคติในการป้องกันโรคเอดส์

      8. โสเภณีมีความรู้เกี่ยวกับโรคเอดส์จากสื่อบุคคลมากที่สุด รองลงมาได้แก่สื่อโปสเตอร์ แผ่นพับ และสติกเกอร์ ตามลำดับ มีความรู้ในการป้องกันโรคเอดส์จะมีพฤติกรรมในการป้องกันโรค มีทัศนคติเชิงบวกในการป้องกันโรคเอดส์ไม่จำเป็นต้องมีพฤติกรรมในการป้องกันโรคเอดส์ (กนกรัตน์ สุขะวัฒนา, 2534)