การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพชนิดปรากฏการณ์วิทยา มีวัตถุประสงค์เพื่อบรรยายและอธิบายประสบการณ์และการดูแลตนเองของผู้หญิงมีครรภ์ที่ไม่ฝากครรภ์ ปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับการดูแลตนเอง และปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับการไม่ฝากครรภ์ ผู้ให้ข้อมูลใช้วิธีการเลือกเฉพาะเจาะจงจากหญิงที่มีครรภ์มุสลิมที่มีคุณสมบัติตามที่กำหนดไว้ 10 คน เก็บรวบรวมข้อมูลด้วยการสัมภาษณ์แบบเจาะลึก การบันทึกเทป การสังเกตแบบไม่มีส่วนร่วม และการจดบันทึกภาคสนาม ทำการวิเคราะห์ข้อมูลด้วยวิธีการสร้างข้อสรุปแบบอุปนัยซึ่งสรุปผลการวิจัยได้ดังนี้

ผู้ให้ข้อมูลให้ความหมายต่อการตั้งครรภ์เป็นไปใน 2 ลักษณะ คือ เป็นสัญญาณของการมีลูก  และเป็นภาวะปกติที่ไม่ใช่การเจ็บป่วย มีเป้าหมายและพฤติกรรมการดูแลตนเองขณะที่ตั้งครรภ์ใน 3 ลักษณะ คือ 1) แม่ลูกแข็งแรง โดยการระวังอันตรายและรับประทานอาหารบำรุงครรภ์ 2) ทำจิตใจให้สบาย โดยการขอพรจากอัลลอห์ ถือศีลอด ทำความดี และปรึกษาผู้มีประสบการณ์ 3) คลอดง่ายและปลอดภัย โดยการขอพรจากอัลลอห์ ทำพิธีลูบไล้ครรภ์(แลแง) แต่งท้อง ทำงานตอนใกล้คลอด กินน้ำปลายผมและกินหมาก สำหรับปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับการดูแลตนเอง คือ 1) ปัจจัยส่งเสริมการดูแลตนเอง ได้แก่ การให้ความหมายว่าการตั้งครรภ์เป็นสัญญาณของการมีลูก ความเอื้ออาทรจากบุคคลในครอบครัวและญาติพี่น้อง การได้รับข้อมูลที่ถูกต้อง และความเชื่อในหลักศาสนา 2) ปัจจัยที่เป็นอุปสรรคต่อการดูแลตนเองได้แก่บุตรที่ยังไม่เข้าโรงเรียน การให้ความหมายว่ากาตั้งครรภ์เป็นภาวะปกติ ความเชื่อทางศาสนา และความเชื่อท้องถิ่นเกี่ยวกับการตั้งครรภ์และการคลอด ส่วนปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับการไม่ฝากครรภ์ คือ 1) การให้ความหมายว่าการฝากครรภ์ว่าเป็นประเพณีปฏิบัติ และเป็นการบอกให้ผู้ทำคลอดทราบล่วงหน้า 2)  ต้องการคลอดที่บ้านการผดุงครรภ์โบราณ 3)  ข้อมูลเกี่ยวกับการฝากครรภ์และการคลอดกับเจ้าหน้าที่สาธารณสุข 4) กลัวผิดหลักศาสนา