การวิจัยกึ่งทดลองนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของโปรแกรมการสนับสนุนและให้ความรู้เพื่อลดภาวะโลหิตจางต่อพฤติกรรมการดูแลตนเองของหญิงตั้งครรภ์มุสลิม กลุ่มตัวอย่างเป็นหญิงตั้งครรภ์มุสลิมที่มีภาวะโลหิตจางที่โรงพยาบาลชุมชนสองแห่งในจังหวัดปัตตานี ช่วงเดือนกุมภาพันธ์ถึงมีนาคม 2555 กลุ่มตัวอย่างตัดเลือกตามคุณสมบัติที่กำหนด จำนวน 50 ราย แบ่งเป็นกลุ่มทดลองที่ได้รับโปรแกรมการสนับสนุนและให้ความรู้เพื่อลดภาวะโลหิตจางและกลุ่มควบคุมที่ได้รับการดูแลตามปกตอกลุ่มละ 25 ราย  เครื่องมือที่ใช้ในการทดลอง คือโปรแกรมการสนับสนุนและการให้ความรู้เพื่อลดภาวะโลหิตจาง และเครื่องมือที่ใช้ในการรวบรวมข้อมูลได้แก่ 1) แบบสอบถามข้อมูลส่วนตัวบุคคลของหญิงตั้งครรภ์และข้อมูลประวัติการตั้งครรภ์ปัจจุบัน  2) แบบประเมินพฤติกรรมการดูแลตนเองเพื่อลดภาวะโลหิตจางในหญิงตั้งครรภ์ เครื่องมือดังกล่าวได้รับการตรวจสอบความตรงเชิงเนื้อหาโดยผู้ทรงคุณวุฒิจำนวน 5 ท่าน ทดสอบความเที่ยงของแบบประเมินพฤติกรรมการดูแลตนเองเพื่อลดภาวะโลหิตจางในหญิงตั้งครรภ์ โดยวิธีการวัดซ้ำได้ค่าความเที่ยงโดยรวมเท่ากับ .92  วิเคราะห์ข้อมูลโดยหา ค่าความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน สถิติที่อิสระ สถิติทีคู่ สถิติวิลคอกซอน-ซายน์ แรงแทส และสถิติแมน-วิทนีย์ ยู เทศ

ผลการวิจัยพบว่า 1) หญิงตั้งครรภ์มุสลิมที่มีภาวะโลหิตจางที่ได้รับโปรแกรมการสนับสนุนและให้ความรู้เพื่อลดภาวะโลหิตจางหลังเข้าร่วมไปโปรแกรมมีคะแนนเฉลี่ยพฤติกรรมการดูแลตนเองเพื่อลดภาวะโลหิตจาง สูงกว่าก่อนได้รับโปรแกรม อย่างมีนัยทางสถิติ p<.001 และ 2) หญิงตั้งครรภ์มุสลิมกลุ่มที่ได้รับโปรแกรมการสนับสนุนและให้ความรู้เพื่อลดความรู้เพื่อลดภาวะโลหิตจางมีคะแนนเฉลี่ยพฤติกรรมการดูแลตนเองเพื่อลดภาวะโลหิตจาง สูงกว่ากลุ่มที่ได้รับการพยาบาตามปกติอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ p<.001

ผลการวิจัยแสดงให้เห็นว่าโปรแกรมการสนับสนุนและให้ความรู้เพื่อลดภาวะโลหิตจางสามารถช่วยให้หญิงตังครรภ์มุสลิมที่มีภาวะโลหิตจางมีพฤติกรรมการดูแลตนเองดีขึ้น (มนัสมีน เจะโนะ, 2555)