งานชิ้นนี้ต้องการความเข้าใจความสัมพันธ์ระหว่างชีวิตศาสนากับสถานะและบทบาทในทางเศรษฐกิจ สังคม และการเมืองของผู้หญิงมลายูมุสลิมชายแดนใต้ โดยเน้นพิจารณาแหล่งที่มาของอำนาจและศักยภาพในการกระทำการของผู้หญิง ที่ประกอบด้วยทั้งความรู้ วัตรปฏิบัติและความเคร่งครัดทางศาสนา และความสัมพันธ์ภายในครอบครัวละเครือญาติ งานชิ้นศึกษากลุ่ม “ผู้หญิงกำปง” ซึ่งเป็นผู้หญิงชาวบ้านทั่วไปที่มีชีวิตส่วนใหญ่ในโลกของ “กำปง” (หมู่บ้าน) มากกว่าโลกภายนอก ปากกันตีนถีบหาเลี้ยงครอบครัว และมีการศึกษาไม่สูงนักทั้งสายสามัญและสายศาสนา งานชิ้นนี้ชี้ว่าท่ามกลางกระแสการตื่นตัวในศาสนาอิสลาม “ผู้หญิงกำปง” ที่นับถือศาสนาอิสลามแบบพื้นบ้านหรือ “สายเก่า” มีบทบาทสำคัญในการทำนุบำรุงศาสนา ผ่านความมุ่งมั่นตั้งใจเรียนศาสนาเพิ่มเติม การมีวัตรปฏิบัติที่เคร่งครัด และการเป็นผู้ในกิจกรรมต่างๆ ทางศาสนา ทั้งนี้ชีวิตในทางศาสนาเช่นนี้ได้ช่วยส่งเสริมให้พวกเธอมีสถานะและบทบาทที่ดีในทางเศรษฐกิจ สังคม และการเมืองทั้งในระดับครอบครัวและระดับชุมชนด้วย กระนั้นระบบเครือญาติและรูปแบบการตั้งถิ่นฐานหลังการแต่งงานที่บ้านและชุมชนของฝ่ายหญิงก็มีส่วนอย่างมากด้วยในการกำหนดผู้หญิงที่มีสถานะในทางศาสนาจะสามารถมีสถานะในทางเศรษฐกิจ สังคมและการเมืองด้วยหรือไม่ อย่างไรก็ดีสถานะและบทบาท “ผู้หญิงกำปง” แทบไม่มีความหมายเมื่อต้องเผชิญหน้ากับอำนาจภายนอกที่เหนือกว่า ทั้งหน่วยงานด้านความมั่นคง ความทันสมัยในทางโลก ตลอดจนโครงการพัฒนาที่ส่งต่อระบบนิเวศและการเกษตร