การศึกษาผู้หญิงในจังหวัดชายแดนใต้ส่วนใหญ่ถูกเขียน/พูด/นำเสนอในแง่ภาพลักษณ์ของความน่าเห็นใจ/น่าสงสาร  ในฐานะผู้สูญเสียจากความรุนแรง  และถูกทำให้หายไปในกระบวนการพัฒนา แต่เรื่องราวของผู้หญิงในเครือข่ายชุมชนศรัทธากลับมีความน่าสนใจเป็นอย่างมาก เพราะผู้หญิงได้เข้ามามีบทบาท ในการขับเคลื่อนงานพัฒนาอย่างมั่นคงและย่องเงียบกระทั่งสามารถเปิดพื้นที่ การมีส่วนร่วมได้มากขึ้นท่ามกลางการยอมรับของแกนนำที่ส่วนใหญ่เป็นผู้ชายแต่ควรมีการส่งเสริม/สนับสนุนผู้หญิงให้มากขึ้น  โดยเฉพาะทักษะที่จำเป็นเกี่ยวกับการจัดระบบชุมชน ระบบการจัดการและการประสานงาน รวมทั้งการสร้างความตระหนักในเรื่องบทบาทผู้หญิงหรือบทบาทหญิงชายให้กับชาวชุมชนและผู้นำกลุ่มต่างๆ ในเชิงนโยบายต้องสร้างความรู้ ความเข้าใจ และทัศนคติที่ดีเกี่ยวกับ ผู้หญิงสิทธิ การยอมรับ ความเสมอภาค สร้างพื้นที่การมีส่วนร่วมที่ พัฒนาศักยภาพและเพิ่มโอกาสสิทธิทางสังคมให้กับผู้หญิงในฐานะหุ้นส่วนสำคัญของการพัฒนา      และการสร้างสันติภาพ (ณฐพงศ์ จิตรนิรันน์, คนึงนิจ มากชูชิต, และ กอแก้ว วงษ์พันธ์, 2558)