สืบเนื่องจากเครือข่ายผู้หญิงเพื่อสันติภาพ ในแผนงานร่วมศึกษา เสริมสร้างสุขภาวะ 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้  คณะทำงานวาระทางสังคม ได้ทำงานคลุกคลีกับผู้หญิงผู้ถูกกระทบจากเหตุการณ์ความรุนแรงมาระยะหนึ่ง และได้บันทึกเรื่องราวผู้หญิง 3 จังหวัดภาคใต้ โดยจัดทำเป็นหนังสือเรื่อง ชีวิตที่หลงเหลือกับรอยยิ้มหลังหยาดเลือด” ซึ่งได้รับความสนใจจากสังคมในการรับรูถึงเรื่องราว ความยากลำบอกของผู้หญิงมลายูมุสลิมในฐานะที่เป็นเมีย เป็นแม่และลูกสาว ซึ่งเมื่อหนังสือได้เผยแพร่ออกไป เกิดข้อถกเถียงว่าเนื้อหาบางส่วนไม่ใช้หลักของอิสลาม และเกรงว่าจะทำให้สังคมส่วนใหญ่เข้าใจอิสลามไปในทางที่ไม่ถูกต้อง จึงได้จัดการเสวนาเพื่อแลกเปลี่ยนประสบการณ์ในการทำงานเยียวยาผู้หญิง