ปาฐกถามูลนิธิโกมลคีมทอง ประจำปี 2549 เยียวยาบาดแผลวันอันโหดร้าย ด้วยศรัทธา อาทร และห่วงใย

          “…ดิฉันอยากจะบอกท่านว่านี่เป็นงานที่เราจะต้องฝ่าข้ามอคติทางเชื้อชาติ ทางศาสนา ทางภาษา ทางวัฒนธรรม มองทุกคนเป็นมนุษย์ที่มีเลือดเนื้อ ชีวิต จิตใจเหมือนกับเราทุกคน ไม่มีใครแบ่งเป็นฝักเป็นฝ่าย เป็นพรรค เป็นพวก ไม่ควรจะมีการเลือกข้าง ทุกคนล้วนประสบชะตากรรมเดียวกัน ล้วนเป็นเหยื่อของความรุนแรงในเหตุการณ์ความไม่สงบที่เกิดขึ้น…” (จากปกหลัง)